Unut
Unut.
İmkansız aşk diye bir şey yoktur, imkansızı sevmek diye bir şey yoktur, imkansıza aşık olmazsın. Ne istersen onu elde edersin, ne istemezsen onu itersin. Sevdiğin kişiye vaktin bol olur ama sıkılmışsan bahanelerin. Aşk acıtmaz yanlış kişiyi sevmek acıtır gönlünü.
Yapabileceklerini görmemezlikten gelmek aşka göre değil, sevgisizliğin sembolüdür. İnsanlar sabırsız, beklemekten aciz. Söylenenleri hemen olsun isterler oluncada neden önceden olmadı derler ama düşünmezler ne zorluklardan geçtiğini ne uğruna yollar kattetiğini. Sadece sonuca bakarak nankör olurlar.
Dudaklarla yalan söylemek kolay ağızdan çıkan sözlerle yalan söylemek kolay peki ya gözler onlarda mı yalancı yoksa? sanmıyorum. İnsanların gözüne baktığında yani sizi seven iki çift göze baktığından farklıysa bakışları yanmıyorsa o gözlerde ışık artık çabalamanın bir anlamı yoktur, uğraşmanın bir manası yoktur.
İnsan silmek kolay tek seferde peki ya insan kazanmak? o kadar kolay değil gibi. Ama insanlar tek hataya göre silebiliyor her şeyi o kadar seneyi, o kadar yaşanmışlığı, o kadar anıyı silebiliyor. İnsan insanın düşmanı değil midir? Bir insan yeni tanıdığı kişiye daha ne verebilir yolun başındayken? önce süzer onu sever sonra ona benzer ve onun olabileceği kişi olması için çabalar, etrafındakileri değiştirmeye başlar, sevgisine bile dil uzatabilecek, yorum yapabilecek konuma getirir kendini. Bunu dinlemediğini sanırsın ama o insanın kulağından içeri girer bir kere o sözler sen o an umursamasan bile gece tırmalar zihnini. Düşüncelere girmek, imkansızlara girmek insanın en kötü düşmanıdır bence, çünkü bir kere boşluğa düşünce bir kere yalnızlığı sevince bir kere rahata alışınca bir kere sevgisiz yaşamaya başlayınca sanki dünyanın daha farklı olduğuna inanıyor, ama bilmez ki sevgi ile büyüdüğünü sevgi ile düşüncelerinin değiştiğini oysa hayatı boyunca yalnız kalacaktı sevgi güçlendirdi. Bir kalp tek başına atabilir ama iki seven kalp yan yana geldiğinde dünyaları durduracak güçte olduğunu bilir insan.
Ne değiştirir aşkı? bir arkadaşlık mı? bir kaç kavga mı? yoksa fazla sevgi ağır mı gelir insana, taşıyamaz mı yoksa? Arkadaş bulabilirsin, en yakın arkadaşını, belki bir ikizini bulduğunu düşünürsün ama kalbine sadece bir kez dokunulur bir kez sevgiyle dolup taşar. Bir daha yaşamayaz mısın? yaşarsın ama ne kadar sağlıklı olur ilki gibi? insan ilkinde güzel olmasını istemez mi bazı şeylerin? ikinciyi düşünmek, denemek aklından bile geçmez ilkinde bulursa. Ama ilkini bıraktığında ikincisi sadece ilkinin kopyası olur. İlkini unutamazsın evlensen bile, ölsen bile. Çünkü bir kere yaşadın onunla her şeyi, gördün dünyayı onunla, büyüttün çiçekleri onunla. Gördüğün şeyleri tekrar yaşamak insana sıkıcı veya boğucu gelmez mi? Neden yaptığın şeyleri tekrar yapasın ki salak mısın?
İnsanlar sevgiyi hafife alıyor, insanlar sevgiyi küçümsüyor bir kalbi yarım bırakmak koymaz sanıyor insan buna sinirleniyor işte. Aşkta sürekli bir taraf yarım kalıyor ama diğeri her şeye olumlu bakabilirken diğer tarafın aklı hep onda kalıyor, bu birlikte iken böyleyken neden birden yabancıya dönüşüyor seven kalp? sözler verilirken,gözler yalan söylemediği zamanlar ki söylenenler nerede o zaman hepsi birer kandırmaca mıydı? yoksa birer iyileşme birer merdiven için mi kullanıldı diğer taraf bu suçların en ağırı olmalı insan dünyasında. Duygularla oynamak, duygularla beslenmek insanın en kötü suçu kabul edilemeyecek bir suçu olmalı bu. Her şey basitse bu kadar unutalım o halde her şeyi bir hayalet olalım adını silelim her yerden ha birde engelleyelim yaşananları silelim fotoğrafları üstüne bedenimizide yakalım olur mu? madem kolay yapalım bunu unutalım o halde.
Geldiğinde değişmişsem bu senin suçun benim değil. Beni sevgisiz bırakan insanların düşüncesiyle hareket eden sendin.
İmkansız aşk diye bir şey yoktur, imkansızı sevmek diye bir şey yoktur, imkansıza aşık olmazsın. Ne istersen onu elde edersin, ne istemezsen onu itersin. Sevdiğin kişiye vaktin bol olur ama sıkılmışsan bahanelerin. Aşk acıtmaz yanlış kişiyi sevmek acıtır gönlünü.
Yapabileceklerini görmemezlikten gelmek aşka göre değil, sevgisizliğin sembolüdür. İnsanlar sabırsız, beklemekten aciz. Söylenenleri hemen olsun isterler oluncada neden önceden olmadı derler ama düşünmezler ne zorluklardan geçtiğini ne uğruna yollar kattetiğini. Sadece sonuca bakarak nankör olurlar.
Dudaklarla yalan söylemek kolay ağızdan çıkan sözlerle yalan söylemek kolay peki ya gözler onlarda mı yalancı yoksa? sanmıyorum. İnsanların gözüne baktığında yani sizi seven iki çift göze baktığından farklıysa bakışları yanmıyorsa o gözlerde ışık artık çabalamanın bir anlamı yoktur, uğraşmanın bir manası yoktur.
İnsan silmek kolay tek seferde peki ya insan kazanmak? o kadar kolay değil gibi. Ama insanlar tek hataya göre silebiliyor her şeyi o kadar seneyi, o kadar yaşanmışlığı, o kadar anıyı silebiliyor. İnsan insanın düşmanı değil midir? Bir insan yeni tanıdığı kişiye daha ne verebilir yolun başındayken? önce süzer onu sever sonra ona benzer ve onun olabileceği kişi olması için çabalar, etrafındakileri değiştirmeye başlar, sevgisine bile dil uzatabilecek, yorum yapabilecek konuma getirir kendini. Bunu dinlemediğini sanırsın ama o insanın kulağından içeri girer bir kere o sözler sen o an umursamasan bile gece tırmalar zihnini. Düşüncelere girmek, imkansızlara girmek insanın en kötü düşmanıdır bence, çünkü bir kere boşluğa düşünce bir kere yalnızlığı sevince bir kere rahata alışınca bir kere sevgisiz yaşamaya başlayınca sanki dünyanın daha farklı olduğuna inanıyor, ama bilmez ki sevgi ile büyüdüğünü sevgi ile düşüncelerinin değiştiğini oysa hayatı boyunca yalnız kalacaktı sevgi güçlendirdi. Bir kalp tek başına atabilir ama iki seven kalp yan yana geldiğinde dünyaları durduracak güçte olduğunu bilir insan.
Ne değiştirir aşkı? bir arkadaşlık mı? bir kaç kavga mı? yoksa fazla sevgi ağır mı gelir insana, taşıyamaz mı yoksa? Arkadaş bulabilirsin, en yakın arkadaşını, belki bir ikizini bulduğunu düşünürsün ama kalbine sadece bir kez dokunulur bir kez sevgiyle dolup taşar. Bir daha yaşamayaz mısın? yaşarsın ama ne kadar sağlıklı olur ilki gibi? insan ilkinde güzel olmasını istemez mi bazı şeylerin? ikinciyi düşünmek, denemek aklından bile geçmez ilkinde bulursa. Ama ilkini bıraktığında ikincisi sadece ilkinin kopyası olur. İlkini unutamazsın evlensen bile, ölsen bile. Çünkü bir kere yaşadın onunla her şeyi, gördün dünyayı onunla, büyüttün çiçekleri onunla. Gördüğün şeyleri tekrar yaşamak insana sıkıcı veya boğucu gelmez mi? Neden yaptığın şeyleri tekrar yapasın ki salak mısın?
İnsanlar sevgiyi hafife alıyor, insanlar sevgiyi küçümsüyor bir kalbi yarım bırakmak koymaz sanıyor insan buna sinirleniyor işte. Aşkta sürekli bir taraf yarım kalıyor ama diğeri her şeye olumlu bakabilirken diğer tarafın aklı hep onda kalıyor, bu birlikte iken böyleyken neden birden yabancıya dönüşüyor seven kalp? sözler verilirken,gözler yalan söylemediği zamanlar ki söylenenler nerede o zaman hepsi birer kandırmaca mıydı? yoksa birer iyileşme birer merdiven için mi kullanıldı diğer taraf bu suçların en ağırı olmalı insan dünyasında. Duygularla oynamak, duygularla beslenmek insanın en kötü suçu kabul edilemeyecek bir suçu olmalı bu. Her şey basitse bu kadar unutalım o halde her şeyi bir hayalet olalım adını silelim her yerden ha birde engelleyelim yaşananları silelim fotoğrafları üstüne bedenimizide yakalım olur mu? madem kolay yapalım bunu unutalım o halde.
Geldiğinde değişmişsem bu senin suçun benim değil. Beni sevgisiz bırakan insanların düşüncesiyle hareket eden sendin.
Yorumlar
Yorum Gönder