Koku.

Hiç beklenmedik şeyler insanları etkiler.

Mesela ayrılık veya ayrılamamak.

Ayrılmak zor olsada, zamanla bir sonuca ulaşıyor.

Kalbine küsüyor insan.

Ayrılamamak ise;  maalesef bunun bir sonucu veya zamanı bulunmuyor gülüm.

Ansızın götürüyor seni bu kelime, ansızın yok ediyor beni.

Kendimle vedalaşsam bile, senden ayrılamam.

Hatırlar mısın? Ellerin üşümüştü Ankara'da.

Benim ellerimde soğuktu.

Ellerini ısıtamadığım için, ellerime küsmüştüm o gün.

Şimdi ellerine hasret ellerim.

Geçen gün, annem giydiğin hırkayı yıkamış. 

İlk defa kıyafetimin yıkandığına bu kadar üzüldüm.

Annem neden bu kadar üzüldüğümü sordu.

Ona senin kokunu kaybettiğimi söyleyemedim.

Ben, kendime bile seni kaybettiğimi söyleyemiyorum ki.

Özlemek; ne büyülü bir kelime, öyle değil mi?

Kimi insan özlediği için mutlu olur.

Kimi insan özlediği için üzülür.

Artık ulaşamayacağı birisi için.

Özlemek, canımı bu kadar acıtmamalıydı.