Yitirmeden.

Ağır ağır  geçtim sensizliğin arasından.

Bir dalganın kıyıya çarpması gibi.

Çarptığı her kıyıda yavaş yavaş çıktım kalbimden.

Dokundum yavaş yavaş fotoğraflarına, seni anlatan satırlarıma.

Yavaş yavaş hissettim acıyı, anladım nedir ayrılık,hatıra.

İçime kapandım sonra istemedim kimseyi,

Gördüm gecenin sessizliğini, sensizliğini.

Gördüm yine getirmedi hiçbir şey.

Böyle yavaş yavaş yok oldum.

Sökmeye çalıştım yavaş yavaş adını.

Sökmekle uğraştım geceleri seni kalbimden.

Sevmeye devam ettim yine, yitirmeden.